Arsadaki en önemli şeyin nasıl anlaşılacağı

Bir edebi eserin arsası, yazarın dünya görüşünü yansıtan, karakterlerin karakterini ortaya çıkaran bir olaylar sistemidir. Çoğu eserde bir şekilde gözlenen belirli bir yapıya sahiptir.

Arsa yapısı

Edebi eserlerin taslağı esas olarak dört unsurdan oluşur: pozlama, küme, doruk ve tenha. Bu büyük ölçüde nedensel ilişkiler, yazar tarafından olayların sunumunun zaman dizisi ile belirlenir. Arsadaki ana şey, ana eylem ve bu eylemin katılımcıları olan işin kahramanlarıdır. Bu ana eylemi hangi komplo unsurları içerir?

Elemanları çiz

Sergi, okuyucuya karakterin eylemin başlamasından önceki koşul ve koşullarını sunar. Kısa veya tersine yaygın olabilir. Fuar sizi harekete geçirir, sizin için daha anlaşılmaz olabilecek bazı hususları açıklar. Ayrıca, anlatım, özünün aksine, arsanın diğer unsurlarından sonra yapılabilir. Maruz kalmanın ertelendiği elemanlar dizisindeki böyle bir değişikliğe örnek olarak, Turgenev'in “Vuruntu” çalışmasını gösterebiliriz.

.

vurma

vurma

Ancak, fuar nadiren ana eylemin doğrudan bir göstergesine sahiptir.

Arsa, edebi bir eserde tasvir edilen olayların gelişiminin ilk anında yatmaktadır. Hazırlanmış bir sergi olabilir veya özel hazırlık olmadığında, eyleme özel benzersiz bir keskinlik ve hızlılık verebilir. En başından, eylemin kendisi başlar.

Doruk, işteki en yüksek gerilim derecesidir. Örneğin, A.S. komedisinde Griboedov'un “Woe from Wit” zirvesi, Chatsky'nin çılgın ilan edildiği sahnedir. Dramatik çalışmalarda özellikle akut doruk görülür. Doruk, katılımcılar sanat eserinin ana karakterleri olan ana eylemin merkezidir.

Projenin geliştirilmesindeki son nokta, iftiradır. Doruğu kaldırır ve karakteri tamamlar. Bir sanat eserinin sunumu, yazarın fikrine ve niyetine bağlıdır.

Grafik, şüphesiz, ana eylem, doruk ve iftiradır, çünkü bu unsurlarda tam olarak ana eylemin sonucudur.