Morfolojik analiz nasıl yapılır

Morfolojik analiz, kelimenin konuşmanın bir parçası olarak analizini ve cümlenin bileşimindeki rolünün - sözdizimsel rolünün - tanımını içerir. Konuşmanın her bir bölümünün kendine özgü özellikleri ve buna bağlı olarak morfolojik analiz yöntemleri vardır.

Kullanım kılavuzu

1

Sabit ve değişken morfolojik karakterlerin analizine devam etmeden önce, söz konusu kelimenin konuşmanın hangi kısmına atıfta bulunduğunu belirleyin. Bunu yapmak için, bu kelimenin ne anlama geldiğini ve hangi soruları cevapladığını belirlemeniz gerekir. Daha sonra söz konusu kelimeyi ilk forma koyun ve bu formun sabit (değişmemiş) morfolojik özelliklerini oluşturun.

Bir sonraki adım, bu bağlamda kelimenin doğasında bulunan tutarsız özellikleri tanımlamaktır.

Son üçüncü aşamada, cümledeki çözümlenmiş kelimenin sözdizimsel rolünü belirleyin, yani: cümlenin hangi üyesi olduğu veya konuşmanın yardımcı kısmı ise, değildir.

2

Örnek olarak şu cümleyi düşünün: "Morfolojik bir analiz yapıyoruz."

I. Konuşmanın bir kısmı: Fiil - eylemi gösterir: (ne yapıyoruz?)

II. Morfolojik işaretler.

1. Başlangıç ​​formu (belirsiz form): yapın.

2. Kalıcı semptomlar:

1) görünüm: kusurlu.

2) Dönüş: değiştirilemez.

3) geçici-geçişsiz: geçici.

4) konjugasyon: 1. konjugasyon.

3. Aralıklı semptomlar:

1) ruh hali: gösterge.

2) zaman (varsa): mevcut.

3) kişi (varsa): 1 kişi.

4) sayı: çoğul.

5) Cinsiyet (varsa): -

III. Sözdizimsel işlev: bir cümlede basit bir fiil yüklemidir.

3

I. Konuşmanın bir parçası: morfolojik - ad bir sıfattır, konunun bir özelliğini gösterir: (hangisi?).

II. Morfolojik özellikler:

1. Başlangıç ​​formu: morfolojik

2. Kalıcı semptomlar:

1) değere göre deşarj: bağıl.

2) Karşılaştırma derecesi (yüksek kaliteli sıfatlar için): -

3. Aralıklı semptomlar:

1) cinsiyet: erkek.

2) sayı: tekil.

3) dava: suçlayıcı.

III. Sözdizimsel işlev: "ayrıştırma" ismiyle tutarlı ve tutarlı bir tanımdır.

4

I. Konuşmanın bir bölümü: ayrıştırma - bir isim. Bir öğeyi belirtir ve "ne?" Sorusunu yanıtlar.

II. Morfolojik işaretler.

1. Başlangıç ​​formu: ayrıştırma.

2. Kalıcı semptomlar:

1) kendi - ortak isim: ortak isim.

2) canlı - cansız: cansız.

3) cinsiyet: erkek.

4) çekim: 2. çekim.

3. Aralıklı semptomlar:

1) durum: suçlayıcı.

2) sayı: tekil.

III. Sözdizimi işlevi: konu olmayan bir cümlenin tamamlayıcısıdır.

Analiz ediyoruz (kim? Ne?) Analiz.