19. yüzyılda nasıl eğitim alınır

19. yüzyılda eğitim büyük değişimlere uğradı. Eğitim kurumları daha demokratik hale geldi. Eğitim hakkı filistinli ve köylü kökenli çocuk sahibi olmaya başladı. Kadınların eğitimi her yerde gelişiyordu. Açılan okullar, kurslar, kızlar için konuk evleri.

Eğitimin aşamaları

19. yüzyılda eğitim kademeli bir biçime sahipti. İlk olarak, öğrenci ilköğretim kurumundan, sonra orta öğretimden ve son aşamadan - üniversiteye kabulden mezun olmak zorunda kaldı.

İlköğretim kurumları bölge, ilçe ve şehir okulları, Pazar okulları ve okuryazarlık okullarından oluşuyordu. Bu durumda, öğrenci önce bucakta ve daha sonra il okulunda öğrenmeli ve ancak o zaman spor salonuna girme hakkına sahip olmalıdır.

Ortaöğretim kurumları spor salonları ve yatılı okullardır. Klasik, gerçek, askeri spor salonları ayırt edildi. Spor salonları, üniversiteye girmeden önce tamamlanması gereken modern bir liseyi temsil ediyordu. Bu kurumlarda eğitim yedi yıl sürdü.

Tüm sınıfların temsilcileri eğitim kurumuna girme hakkına sahipti. Bununla birlikte, alt sınıflardaki çocuklar okullarda ve kolejlerde okudu ve yatılı okullarda ve liselerde yüksek rütbeli kişilerin çocukları. Bu eğitim şekli I. Alexander tarafından atıldı, daha sonra I. Nicholas tarafından değiştirildi ve tekrar II. Alexander tarafından restore edildi.

Çalışma konuları

Yüzyıllar boyunca müfredat sıklıkla değişti. Bu hem spor salonu hem de okullar için geçerliydi.

Bölge ve ilçe okullarının resmi olarak spor salonlarında olduğu kadar geniş bir müfredatı vardı. Ama aslında, yerleşik planı yerine getirmek için dışarı çıkmadı. İlköğretim kurumları, çocuklarla ilgilenmek istemeyen yerel yetkililerin bakımı altına alındı. Yeterli sınıf ve öğretmen yoktu.

Bölge okullarında okuma, yazma, basit aritmetik kuralları ve Tanrı hukukunun temellerini öğrettiler. İlçe düzeyindeki kurumlarda daha geniş bir kurs çalıştılar: Rus dili, aritmetik, geometri, tarih, çizim, geometri, hat sanatı ve Tanrı yasası.

Dilbilgisi okullarında matematik, geometri, fizik, istatistik, coğrafya, botanik, zooloji, tarih, felsefe, edebiyat, estetik, müzik, dans gibi konular öğretildi. Rusça diline ek olarak öğrenciler Almanca, Fransızca, Latince, Yunanca çalıştı. Bazı öğeler isteğe bağlıydı.

19. yüzyılın sonunda, uygulamalı disiplinlere eğitimde bir önyargı verilmeye başlandı. Teknik eğitim talep edildi.