Hakikat için bir savaşçı olarak Mikhail Vasilievich Lomonosov

18. yüzyılın başında, çok geçmeden devlette ve özellikle bilimde, özellikle de tarihsel alanda önemli pozisyonlarda bulunan Rusya'da yabancılar ortaya çıktı. GF Miller, A.L. Schlozer, G.Z. Bayer ve diğerleri, "Rus tarihinin yaratıcıları" olarak akabinde akademisyen bile olacaklar. Bu bize Norman teorisini, sadece Rusya Vaftizinden sonra ortaya çıkan Rus kültürünü ve çok daha fazlasını anlatacaklar. Tüm Rus bilim adamları materyali sunma konusunda anlaşamadı. Ana rakip Mikhail Vasilievich Lomonosov'du,

Mikhail Vasilievich Lomonosov, neredeyse tüm mevcut bilim ve endüstrilerde iz bırakan bir Rus dehası. Ve tarihsel çalışmalarda, Slav halkının Mesih'in Doğuşu'ndan önce bile mevcut Rus sınırlarında olduğunu iddia ederek Alman "akademisyenlerinin" ana rakibi idi, o zaman şüphesiz kanıtlanabilir."

Şimdi profesyonel bir tarihçi olmadığını söylemek moda. Öyleyse, o zaman bilim olarak tarih sadece oluşuyordu. Ancak Lomonosov, geçmiş ilkeleri, periyodikleştirme, kaynaklara dayanarak, seçim prensiplerini de tanımladığı tarihsel araştırma yöntemlerini kullanarak zaten inceledi. Yani tüm bunlar tarihçi olarak Mikhail Vasilyevich hakkında konuşmamızı sağlıyor.

Gözlerinin önünde, yabancılar sağduyunun aksine, "Rus" tarihlerini yarattılar ve Lomonosov buna katlanmadı. Çalışmalarını eleştirdi ve konuyu kendisi incelemeye başladı ve bunun için kimya bölümünü terk etti.

Ayrıca, ünlü Almanların oluşumu şüphelerini dile getirdi. Örneğin, "Norman teorisi" ni bulan Bayer, filoloji uzmanıydı: önce Mesih'in "tanrılarını" inceledi ve sonra dikkatini Çin'e çevirdi. Miller hiçbir zaman mezun olamadı, bu da etnografi ve ekonomi alanında uzmanlaşmasını engellemedi. Schlozer İlahiyat Fakültesi'nde okudu ve tezi "Tanrı'nın Hayatı Üzerine" idi. Daha sonra tıp okudu. Dahası, hepsi Rusça çok iyi konuşmadı.

Peki Rus tarihi hakkında ne söyleyebilirlerdi? Ve bugün okulda ne okuyoruz. Eyvah!..

Bu "bilim adamlarının" aksine, Lomonosov, anadili Rusça'ya ek olarak, Latince akıcı konuşuyordu, iyi Almanca konuşuyor ve Yunanca okuyordu. Dil bilgisi, Mikhail Vasilyevich'in Pskov Chronicle, Kiev Pechersk Paterik ve diğerleri de dahil olmak üzere yerli ve yabancı kaynakları iyice incelemesine izin verdi.

Özenli çalışmanın sonucu "Şecere ile kısa Rus kronik" ve "Rus halkının korunması ve yeniden üretimi üzerine" çalışmasıydı.

Alman profesör Lomonosov’un araştırmalarından son derece memnun değildi ve bir program bilim insanını ve keşiflerini itibarsızlaştırmaya başladı. Önce Elizabeth ve sonra Catherine dikkatle işlendi, Mikhail Vasilyevich'e "anneliklerinden başka hiçbir şey bilmeyen kaba bir cahil" diyordu. Eski el yazması kaynaklarına güveniyordu, ama ne yapıyorlar? Genel olarak, bilimdeki dış politikanın sonucu, modern araştırmacıların hesapladığı gibi, yüz yıldan fazla bir süredir Rusya Bilimler Akademisi'nde sadece üç Rus akademisyenin - M.V. Lomonosov, Ya.O. Yartsov, N.G. Ustrialov.

Ve tüm bu zaman boyunca, yabancılar tarihimizi yazdılar ve tüm arşivler ve belgeler kendi yetki alanına girmişti ve onları nasıl bertaraf ettikleri bilinmiyor. Lomonosov bu konuda ağıt yaktı: "Korunacak hiçbir şey yok. Her şey abartılı Schlätzer'e açık."

Şimdilik, Rus uzmanlar sessizce ithal egemenliğe baktı. İlki mucit A.K.'ye dayanamadı. Nartov Senato'ya bir şikayet yazdı; Bilimler Akademisi'nin birçok üyesi tarafından desteklendi. Ve ne düşünürdün? Aktivistler hapse gönderildi, biri idam edildi, geri kalanı Sibirya'ya gönderildi, ancak Akademinin dış liderliği verildi.

Lomonosov da bu karmaşaya resmi olarak katılmamasına rağmen baskı altında kaldı: yedi ay boyunca tutuklandı, mahkum edildi, ancak cezadan serbest bırakıldı. Bir bilim adamının hayatı boyunca bile, Schlozer arşivini almak istedi, ancak o zaman işe yaramadı. Ancak sadece Mikhail Vasilyevich öldü, ofisinde saklanan tüm belgeler kayboldu. II. Catherine'in emriyle, evinden çıkarıldılar ve kimse nerede olduğunu bilmiyordu. Şimdi Norman teorisinin rakipleri yoktu ve aklımızda kökleri vardı …