Şemanın analizi Feta Vadideki ilk zambak

Afanasy Afanasevich Fet, en ince ve ruhlu Rus sözlerinden biri olarak kabul edilir. Başka hiçbiri gibi, kendi doğasının güzelliğini hissetmedi ve ona birçok manevi çizgiyi adadı. "Vadinin İlk Zambak" şiiri, sadece ilk bahar çiçeklerinin güzelliğini anlamayı ve takdir etmeyi değil, aynı zamanda şairin iç dünyasının gizli derinliklerini de ortaya çıkarmayı sağlar.

Bahar doğasının güzelliğine hayran olmak

"Vadinin İlk Zambak" şiiri oldukça küçüktür. Ama ilk okumadan sonra ruhun içine gömülür. Şair, 1854 baharında bahar ormanında bir yürüyüşten sonra eve dönerek yarattı. Sonra, onun için, uzun bir kış yeni bir hayata uyandıktan sonra, doğanın güzelliği yeniden keşfedildi.

Şiir sadece 12 satır içerir, ancak bahar ormanının büyüleyici güzelliği, açık güneşli bir gün, vadinin kırılgan ve hassas bir zambakının hassas cazibesi ve lirik kahramanın yüce duyguları alışılmadık bir şekilde duygusal olarak tanımlanmıştır. Okuyucunun coşkulu bakışları, henüz kar esaretinden tamamen kurtulmamış bir orman glade resmini açar.

Ancak, kar henüz erimemiş olmasına rağmen, vadinin ilk zambakları çekingen bir şekilde ışığa göz atar. Hassas bahar çiçekleri görüntüsü parlak güneş ışığı ile tamamlanmaktadır. Güneş henüz yaz sıcağını getirmedi, şimdi çiçek açan doğaya ihale açan sıcak ışınlar veriyor.