Tartışma nedir?

İnsan sayısının ve bakış açılarının yaklaşık olarak eşit olduğu bir sır değil. Bununla birlikte, bir kişi bu gerçeği kabul edemeyecek şekilde düzenlenmiştir ve sürekli olarak herhangi bir konuda en doğru ve mantıklı görüşü arar. Sıradan bir diyalogda hedefe ulaşmak neredeyse imkansızdır, bu nedenle kurtarmaya özel bir iletişim türü gelir: tartışma.

Geleneksel argüman nadiren en azından biraz üretken olur - kural olarak, bunun nedeni duygusallığın artması, tarafların önyargılı argümanları ve “anlık” sözlü savaşlardır, çünkü günlük konuşmada tahmin edilemez bir şekilde ortaya çıkarlar. Aksine, tartışma tam tersidir ve diyalogdaki katılımcıların tartışmasını, ciddiyetini ve zekasını ön plana çıkarır.Resmi olarak, tamamen farklı hedefler peşinde koşan ve farklı tartışma yöntemleri ima eden üç tür “gerekçeli iletişim” vardır. Apodiktik tartışma "hakikat tartışmalı doğar" ilkesini izler. Katılımcılar birbirleriyle "savaşa" ayarlanmamıştır, aksine - soruya en doğru cevabı bulacaklardır. Bu yaklaşımın doğrudan zıttı, “tartışma uğruna anlaşmazlık” olan ve rakibe kendi görüşünün doğruluğunu ikna etme girişimi olan erisizmdir. Ayrıca sofistike bir tartışma türü de vardır: sofist, rakibini, konuşmasını bastırmak, karıştırmak, manipüle etmek ve genel olarak herhangi bir şekilde rakipten daha yüksek olmak için ikna etmeyi amaçlamaz. Tartışma günlük konuşma değildir. Kanonik olarak, tüm olay budur: Konu önceden kararlaştırılmıştır; tarafların bir listesi hazırlanır; ulaşılacak nihai hedef belirlenir. Aslında, herhangi bir siyasetçi toplantısı, işyerinde haftalık bir “planlama toplantısı” ya da tematik bir yuvarlak masa bu tür toplantılara bağlanabilir, “tartışma kulüpleri” gibi bir eğlence bile olabilir. Yapısal olarak, herhangi bir konuyu tartışmak için belirli tarihlerde toplanan bir insan topluluğudur (değişken olarak: filmleri, haberleri, siyasi olayları izlemek ve tartışmak). Bu tür toplantılarda, “liderin” ek bir rolü ortaya çıkar - anlaşmazlığın seyrini kontrol etmeye, ısıtmalı katılımcıları sakinleştirmeye ve aksine, en mütevazı görüşmeye katılmaya davet edilen tarafsız taraf.