Ode nedir

Oda, çeşitli tarihsel dönemlerde son derece popüler olan özel bir şiirsel türdür. Bu ciddi, hatta acıklı bir şiirdir, birini yüceltir veya bir başarı için ilham verir.

Kullanım kılavuzu

1

Ayrı bir tür olarak Ode çağımızdan önce ortaya çıktı ve ilk başta bir koro performansı öneren lirik bir şiirdi. Konu farklıydı. Böylece, eski Yunan şair Pindar (MÖ 520-442), ciddi şairlerinde, şairlerin inanan tanrıların lehine ödüllendirilen krallar ve aristokratlar söyledi. O günlerde bir odic eser kavramı ilahiler, övgüler, tanrıların onuruna övgü şarkıları, Olimpiyat kazananları vb. Horace mükemmel bir derleyici olarak kabul edildi:

Tanrılardan hangisi beni geri getirdi

İlk yolculuk yapan kişi

Ve yemin ettiğim dehşet

Özgürlük hayaletinin arkasındayken

Brutus umutsuzca sürdü mü?

2

Ayrıca, ode'nin gelişimi durdu ve çağımızın başında bir tür olarak gelişmedi. Ve Orta Çağ'da bile Avrupa edebiyatında bu tür bir tezahür yoktu.

3

"Diriliş", Rönesans döneminde Avrupa'da ciddi bir şiir olarak görülüyor. Avrupa klasisizm döneminde (16-17 yüzyıllar) özellikle popüler oldu. Çalışmasının önemli bir kısmı Fransız klasikçiliğinin kurucusu François Mahlerb (1555-1628) tarafından od'un yaratılmasına adanmıştır. Şair Fransa'nın mutlakiyetçi gücünü yüceltti. Yaratıcılığın aşamalarından birinde, Jean Baptiste Russo odic türünün geliştirilmesiyle uğraştı.

Malerba ve Russo'dan sonra, Fransa'daki ode türünün önde gelen temsilcileri Lebrun, Lefran de Pompignan ve Lamot'du.

4

Antiochus Cantemir'in Rus edebiyatına klasik bir övgü getirdiğine inanılmaktadır. Diğer edebiyat âlimleri Gabriel Derzhavin derler. Ancak her ikisi de "ode" teriminin kendileri tarafından değil, Vasily Tredyakovsky tarafından tanıtıldığı konusunda hemfikir. "Gdansk şehrinin teslimiyetine ciddi saygı", Rus şiirindeki klasik bir ode örneğidir.

Eski Yunanlılar gibi, Rusya'daki ode de birini övmek için çağrıldı. Genellikle ünlü ve harika insanlar hakkında söylendi. Ode yüksek bir edebiyat türü olduğu için, işçileri veya köylüleri övmek ve yüceltmek kabul edilmedi. İmparatorlar, imparatoriçeler, onların favorileri, yüksek haysiyetler - onlara adanmıştı.

5

Kantermira, Derzhavin ve Trediakovsky'nin odic türün oluşumuna olan büyük katkısına rağmen, çoğu edebi eleştirmene göre Rus ode'nin gerçek kurucusu Mikhail Lomonosov'dur. 18. yüzyılın feodal asalet literatürünün ana lirik türü olarak ode'yi onaylayan ve ana amacını - liderleri ve kahramanların şahsında feodal asalet monarşisinin bakanlığı ve tüm yüceltilmesini belirleyen oydu:

Sessiz olun, ateşli sesler, Ve yalpalayın, ışığı durdurun;

İşte dünyada bilimi genişletmek için

Elisabeth tenezzül etti.

Küstah kasırgalar, cesaret etme

Kükreme ama uysalca ifşa

Güzel zamanlarımız.

Sessizce, dinle, evren:

Xie Loshte hayran kalıyor

Harika isimler yemek.

6

Rus şiiri sadece Pindar ode (eski Yunan şair Pindar adına) sözde ciddi değil, aynı zamanda aşk - anakreontik, ahlaklı - Goratian ve manevi - mezmurların düzenlenmesi ile karakterizedir.

Rus edebiyatındaki ünlü od yazarları Gabriel Derzhavin, Vasily Petrov, Alexander Sumarokov ve diğerleri idi.

7

18. yüzyılın sonu, Avrupa klasisizminin çöküşünün başlangıcı ve sonuç olarak, ode'nin öneminin kaybolmasıyla damgasını vurdu. Bu dönem için yeni olan şiirsel türlere yol açtı - balladlar ve elegy.

8

19. yüzyılın 20'li yıllarından bu yana, ode Avrupa şiirinden (Rus şiiri dahil) neredeyse tamamen kayboldu. Sembolistler onu yeniden canlandırma girişimlerinde bulundular, ancak odesleri büyük olasılıkla başarılı bir stilizasyon karakteriydi, artık yok.

9

Yeni çağa övgü, şiirde, örneğin 17-18 yüzyıllarda olduğu kadar yaygın değildir. Bununla birlikte, modern şairler genellikle kahramanlar, zaferler söylemek veya herhangi bir etkinlik için coşku ifade etmek için bu türe yönelirler. Ana kriter form değil, eserin yazıldığı samimiyettir.