Modernizm nedir?

Modernizm (Fransız modernden - modern), 19. yüzyılın sonu - 20. yüzyılın ilk yarısı sanatı için genel olarak kabul edilen bir terimdir. İdeolojik araştırmalarında farklı olan, sanat ve edebiyattaki gerçekçi olmayan eğilimleri bir yönde birleştiren okullara uygulanır. Bu fenomen yüzyılın başında ortaya çıktı ve Avrupa ve Rusya'da yaygınlaştı.

Kullanım kılavuzu

1

Yüzyılın başında modernizmin felsefi kaynakları, irrasyonalizm ilkesine dayanan yeni ideolojik kavramlardı, yani. evrenin bilişinde insan zihninin güçsüzlüğünün tanınması, onun “kaotik” başlangıcının tanınması. Bu anlayış, o döneme ait bir kişinin endişe verici dünya görüşüne, bir felakete veya kıyamete yakın olayların önsezisine karşılık geldi. Krizin genel tanımı, depresif ruh halleri çöküş olarak adlandırıldı. Uzun bir süre için "modernizm" ve "çöküş" kavramları tanımlanmıştır, ancak böyle bir anlayış bu kavramların anlamını büyük ölçüde basitleştirir.

2

Modernliğin yeni bir sanatı olarak modernizm, yaratıcılık, formlar, araçlar ve gerçekliğin somutlaştırılması için temalar seçiminde genellikle geleneksel sanata karşıydı. Dünyanın saçmalık ve mantıksızlık fikirleri çeşitli yaratıcılık türlerine nüfuz etti ve dünyayı sadece öznel olarak algılayabilen sanatçının rolünün genel fikrini değiştirdi. Modernistler kendilerini yeni bir gerçekliğin ve zamanın eğilimlerine karşılık gelen yeni bir sanatın yaratıcıları olarak hayal ettiler.

3

Modernizm çağının kültürel alanı, bir bütün olarak sanatın gelişimi üzerinde önemi ve etkisi farklı olan birçok bağımsız yön içeriyordu: sembolizm, varoluşçuluk, dışavurumculuk, fütürizm, kübizm, imagizm, gerçeküstücülük, vb. Onlar için ortak olan, akademik kültürün inkâr edilmesi, geçmiş dönemin sanat gelenekleri ve bunun sonucunda geleneksel dilin reddi ve dünyayı ve insanı tasvir etmek için yeni tekniklerin aktif arayışı ilkeleriydi. Bazen bu tür deneyler, yaratıcı materyalin tamamen anlamsız sunum biçimlerine, örneğin, metnin sözel dokusunu temelden yok eden cubo-fütüristler tarafından oluşturulan “abstruse” dili veya resimdeki fenomenlerin doğrusal çoğaltılması ilkelerinin tamamen reddedilmesine yol açtı.

4

Geleneksel olarak, modernizmin var olduğu dönem birkaç aşamaya ayrılabilir. Yirminci yüzyılın 10'larında sembolizm, acmeizm, fütürizm akımlarında şekillenen erken modernizm, geleneksel, şok edici ve aşırı sanat savurganlığının özel gücü ile ayırt edildi. Canlı bir örnek, Moskova sembolistleri V. Bryusov'un lideri, modernistlerin resmi deneylerinin yoğun bir tezahürü haline gelen “Oh, solgun bacaklarınızı kapatın”.

5

Birinci Dünya Savaşı sırasında, Dadaizmin seyri, hem insanı hem de sanatı genel olarak reddeden, yaşamın aşırı saçmalıklarının somutlaşmışı haline gelen Avrupa edebiyatı ve resminde ortaya çıktı. Dadaizm modernist teknolojinin en önemli tekniklerini oluşturdu: gerçekliğin eksik parçalara "parçalanması", rastgele olayların "kaleydoskopisi" ve bunların kaotik kombinasyonu.

6

1920'lerde ve 1930'larda modernizm sanatında en önemli trendlerden biri ortaya çıktı - gerçeküstücülük. Mevcut teorisyen Andre Breton, sürrealizmin yaşamın, ahlakın, insanlığın temellerine karşı kesinlikle asi doğasını ilan etti. Louis Aragon, Pablo Picasso, Salvador Dali bu yöndeki bağırsaklardan “ortaya çıktı”.

7

İkinci Dünya Savaşı'ndan sonraki yıllarda, modernizm "saçma tiyatro", "yeni roman", "pop art" okulları, kinetik sanat, vb. 60-70'lerde, bu dönemin sanatında yeni fenomenleri birleştirerek ve feminist ve ırkçılık karşıtı hareketler de dahil olmak üzere yaşamın tüm radikal süreçlerine kadar uzanan "postmodernizm" terimi ortaya çıktı.

8

Modernizmin, sadece avangard hareketleri değil, aynı zamanda modernist okulların estetik görüşlerinin ve tekniklerinin “sınırlarını aşmış” seçkin çağdaş sanatçıların çalışmaları da dahil olmak üzere karmaşık bir dizi ideolojik ve estetik fenomen olarak başka bir tanımı daha vardır. Bu tanım M. Proust, D. Joyce, A. Bely, K. Balmont, J. Anouil, J. Cocteau, F. Kafka, A. Blok, O. Mandelstam ve dönemin diğer ünlü sanatçılarının isimlerini bir sıraya koymayı mümkün kılmaktadır. modernizmin.